Hoe zot kan ne mens zijn..
Enkele weken geleden had ik me laten overhalen om samen met
de Pol in te schrijven voor “De Grote
Prijs Frans Benaerens” te Berlare.
Waarom is dit zot….Ten eerste omdat ik een doorwinterde
marathonbiker ben die het van lange afstanden moet hebben en dit is een
XC-wedstrijd (1 uur knallen volledig in het rood is niet echt mijn ding).
Ten tweede omdat deze plaatsvind op 2de
kerstdag!!... dus kompleet buiten het seizoen en in een periode waar de form op het laagste niveau zit van het ganse jaar!
Waarom dan wel…Tja,we zijn nu eenmaal zot van biken en na
een bezoekje aan de website van de naar mijn mening “prettig gestoorde
organisatie” waren we overtuigd dat het wel een fijne dag zou worden…Da uurke
scheel zien en ons kompleet choco knallen moesten we er dan maar bij nemen.
We waren vroeg van de partij dien dag want de Mats (zoon van
Pol Col) ging hier van start in zijn allereerste MTB wedstrijd bij de -12
jarigen…Bij de parcoursverkenning was mijn goesting al over..door de regen van
de afgelopen dagen was het één en al blubber,loopstukken waar fietsen
onmogelijk was en voor de rest stoempe,stoempe,stoempe…I Hate It!!
Voor de Mats was dit alles geen probleem en hij haalde met
gemak de eerste plaats,hij is trouwens de eerste Flandria Biker die op het
hoogste schavotje mag plaats nemen…Well done Champ!
Om 15u was het tijd voor de A-reeks,met een 40-tal renners
stonden we klaar,ik volledig achteraan als laatste in de groep,ik had weinig
ambitie hier omdat ik wist dat dit niet mijn ding was en ik wou me zeker niet
opblazen in de start.Nadeel was natuurlijk dat in het eerste technische
geblubber iedereen te voet stond en dat de loopstrook al 2x zolang werd dan
tijdens de verkenning…Eénmaal het pak wat uiteen viel en ik mijn eigen ritme
begon te zoeken kon ik ronde na ronde langzaam wat plaatsen opschuiven en viel
toch ook hier op dat we met de grote wielen meer grip hadden en iets beter door
het slijk geraakten,ook op het asfalt kon ik wat opschuiven maar het was afzien
verdorie!
Paul was al in de eerste rond van me weggereden en ik heb
hem niet meer terug gezien…hij blijft dus sterk bezig mijne copain!
Uiteindelijk finishte ik als 22ste (halverwege
het pak dus)..spijtig dat er geen apart Mastersklassement was want naar mijn
mening stonden er behoorlijk wat “jonge veulens” aan de start.
Paul eindigde knap 15de!
Na de aankomst werd pas duidelijk wat een aanslag dit was
voor ons materiaal,nooit gezien dat mijn bike er zo slecht aan toe was…ik heb
er langer aan gekuist dan ik er mee gereden heb!!
Maar het moet gezegd…dikke pluim voor de organisatie!! Zeer
leuke sfeer op het erf van “de Frans”,zeer originele locatie en den apres-bike
met Karmeliet van ’t vat zorgde ervoor dat het uurke scheel zien snel vergeten
was.
