Sudety Mountainbike Challenge, Polen (340km, 11.000hm)

Amper 4 weken na ons Oostenrijks avontuur alweer de wagen in, deze keer richting Polen .

Deze 6 daagse (Proloog en 5 etappes, goed voor maar liefst 11.000hm op amper 340km) is vooral berucht om zijn techniciteit ,en dat ervaren we al meteen wanneer we daags voor de start  de proloog gaan verkennen, de eerste lange afdaling die we daar voorgeschoteld krijgen rijden slechts 2 van onze bende van 15 volledig naar beneden.

Door het wegvallen van mijne vaste Teamie Pol Col rij ik deze meerdaagse met één van de toppers van den RABC , Jos Demeyer, die oa vorig jaar in Zuid Africa bewezen heeft dat hij ook op de mountainbike ne klasbak is!

De proloog loopt voor ons perfect en we eindigen zelfs 2^de in het Masters 100 klassement.

Let the race begin!

De volgende dag staat het echte werk op het programma maar na +/-30km loopt het fout met de Jos, door last van zijn maag kan hij zo goed als geen gellekes binnen houden en op dit parcours betaal je dit cash…kracht volledig uit zijn benen en binnen bollen op overlevingsmodus, hierdoor verliezen we meer dan een half uur en zakken we naar de 6^de plaats, eindpodium lijkt nu plots heel ver weg.

Dag 3 begon gelukkig voor ons met +/- 40km op relatief “makkelijke” grintwegen , wel veel op en af maar niet te technisch waardoor Jos toch terug in het ritme kwam en we lange tijd met oa Johan,Roald en Renaat konden samen rijden. Het 2^de deel van de rit werd veel lastiger, singletrack wandelpaadjes op de grens met Tsjechië, voortdurend op en af de fiets, niet echt mijn ding  maar we wisten dat dit ons hier te wachten stond. Na 4u23 min zit de klus erop en het is duidelijk dat onze Jos aan de beterhand is…dat wordt nog afzien voor mij J

Vandaag verlaten we het skigebied Stronie Slaskie voor een rit in lijn naar Bardo van 69km en 2170 hoogtemeters, maar wat ons vooral bezighoud is de moeilijkheidsgraad in het roadbook , met 5 is dit de hoogte notering.

En dat hebben we geweten, zowel omhoog als omlaag is het soms amper te fietsen en elke stuurfout of onoplettendheid wordt cash betaald met een bezoekske in het decor.

Persoonlijk erger ik met dat ze klimmen opzoeken die echt niet te rijden zijn en de draagpassages volgen zich snel op, dit heeft niet veel met fietsen te maken maar het unieke decor en de technische afdalingen maken veel goed!

Jos is zo goed als volledig terug, dit in combinatie met het feit dat ik me soms compleet  opblaas in de wandelstukken maken deze rit best zwaar en ik ben dan ook blij om na 5u23m Bardo binnen te bollen, 4^de plaats vandaag bij de Masters 100 en we schuiven naar de 5^de plaats in het eindklassement.

Voorlaatste etappe is de kortste, amper 44km maar goed voor bijna 4 uur op de fiets!!

Supertechnisch en alsof het nog niet genoeg is slaat het weer compleet om en krijgen we helse regenbuien die sommige rotsklimmen veranderen in beekjes waar we als een bende zalmen tegen de stroom in moeten boksen.
Alhoewel ik er qua kledij op voorzien was slaat toch weer de onderkoeling toe (typisch bij mij) en ben ik nu diegene die verschrikkelijk diep moet gaan en alle energie eruit moet persen om heelhuids binnen te bollen .Bedankt Jos voor de aanmoedigingen onderweg want het was echt volledig op!

Wel schuiven we weer een plaatsje op in het eindklassement en staan nu 4^de…wie weet zit het er nog in, al is de kloof van 20 minuten op onze “concurrenten” voor de 3^de plaats wel heel groot.

De laatste etappe is ook de langste, 79km en 2270 hoogtemeters.
Van in het begin legt de Jos de pees erop en hang ik verschrikkelijk aan de rekker, daar het de laatste rit is ben ik echter bereid om alles wat er nog inzit in de strijd te smijten al moet ik toegeven dat het heeeeel lang geleden is dat ik nog zo scheel gezien heb en tussen mijne kader gehangen heb.

Buiten Kurt, die het nu echt wel gehad heeft met de technische afdalingen en teveel te voet gaat om in onze buurt te kunnen blijven ,rijden we met enkele meegereisde bikebudies in elkaars buurt en komt het “wedstrijd in de wedstrijd” gevoel weer naar boven. Vooral met de 2 Dirken van den RABC is het constant haasje over ,  de laatste kilometers zijn in het voordeel van tijdrijder Jos maar toch komen de 2 rakkers nog terug en het eindigt zelfs in een spurt met 4 aan de eindfinish ( die we trouwens verliezen maar ik was al meer bezig om mijnen teamie Jos te bedanken voor deze prachtige ervaring).

Aan de finish staan de onze kleppers van de week Johan en Roald al te glunderen, zij eindigen hier knap 3^de bij de Masters en hebben hier elke dag laten zien dat ze ruim de sterkste waren!

Ook Renaat is reeds een minuut of 3 binnen, onbegrijpelijk als we nadien thuis vernemen dat hij hier de 2 laatste zeer zware etappes heeft afgewerkt met een gebroken sleutelbeen!! Chapeau makker, ge zijt gene gewone!

Kort na ons bolt Luc binnen, die net iets teveel tijd nam aan de laatste bevoorrading om aan te pikken bij TGV Jos,bedankt voor den band en het zadel Luc, altijd handig een persoonlijke Bike Repair bij te hebben J en proficiat voor je sterke week makker!

Kurt en Mario bollen zo goed als samen binnen, de combinatie van die 2 zou een nieuwe Sauser opleveren, Kurt onze beste klimmer maar naar beneden is niet zijn ding en Mario, iets te zwaar om snel te klimmen maar met mijlen voorsprong onze beste afdaler!! Dikke proficiat mannen!

Dan is het een uurtje wachten op het trio Erwin,Johan en Bert die zich met 100% zekerheid het beste geamuseerd hebben van ons allemaal! De uitslag was van dag 1 onbelangrijk, samen in groep de eindmeet halen en genieten van de trails, de sfeer en de natuur was hun motto en aan de verhalen en foto’s elke avond te horen en te zien zijn ze dik in hun missie geslaagd.
Top gasten!!

Spijtig voorval is dat na 2 etappes Nicky en Danny al terug naar België vertrokken wegens ziekte van Nicky, toch een wijze beslissing als bleek dat enkele dagen later Nicky met spoed opgenomen is met een niercrisis! Veel beterschap aan de man met de meest exclusieve bike en hopelijk er terug bij op één van onze volgende avonturen!

Bij de ceremonie later op de avond komt dan de kers op de taart, niet alleen Johan en Roald mogen het podium op maar ook Jos en ik zijn er dan toch nog in geslaagd om de 3^de plaats te bemachtigen ten koste van onze Letse vrienden die wegens valpartij of pech ( is ons niet duidelijk) de finish niet gehaald hebben.

Het was geleden van in de Crocodile Trophy, enkele malen dicht bij geweest met een 4^de plaats maar nu toch maar weer mooi moment om me af te sluiten, alleen spijtig dat we geen club truitjes bij hadden maar we hadden dit niet meer verwacht.

Daarna de plaatselijke Pizzeria geplunderd zowel wat drank als voedsel betreft en nakaarten over deze unieke ervaring….bedankt gasten voor de fijne compagnie!!

Tot slot nog dit….

Sudety MTB Challenge is voor  bikers die op zoek zijn naar technische uitdagingen in een prachtige natuur  die de draagpassages er graag bij nemen.

Het inschrijvingsgeld ligt veel lager dan bij de “klassiekers” onder de meerdaagsen dus dat vertaald zich in enkele minpuntjes zoals enkele malen ijskoude douches na de finish ( ook bij de etappe waar ik bijna onderkoeld binnen kwam), de verplaatsingen naar de hotels zijn nogal hectisch en stressy.

1 hotel lag op 27 kilometer van start en aankomstplaats wat echt wel te ver is om alles vlot te laten verlopen.

In totaal hebben we 3 podiumplaatsen behaald maar 2 ervan hebben we moeten missen wegens geen tijd of te ver van de plaats van de ceremonie.

Te weinig Bike repair aan de finish, zeker met het slechte weer van de laatste dagen.

Maar qua prijs kwaliteit is dit zeker een aanrader die je als biker eens moet gereden hebben.

Pluspunten zijn dan wel: Mooie nette hotels, dikwijls zeer mooi gelegen,

organisatie doet er alles aan om aan de rijders hun wensen te voldoen.

Alles van eten en drinken is spotgoedkoop in Polen, vriendelijke mensen  en nogmaals een zeer mooie natuur!

Einduitslag:

-23u36m14s , Flandria 2: Johan Boven, Roald Serneels  / 3^de  Masters

-24u06m53s , Renaat Verbeke / 24^ste Mastesr 2

-24u54m51s , RABC 3 : Jos Demeyer, Roggen Marc  / 3^de Masters 100

-24u56m22s, Kurt Van Hoyweghen  / 57^ste Masters 1

-24u58m57s, Luc Devuylder / 30^ste Masters 2

-26u26m18s , Team Didi, Dirk Mertens, Dirk Vloemans  /  5^de Masters

-27u06m40s , Mario Vercruysen / 41^ste Masters 2

-31u39m15s , RABC 2 , Bert Everaert,Johan Geerts / 6^de Masters 100

-32u02m50s , Erwin Verbelen, 48^ste Master 2           

En nu de riem der effe af...Need some time to relax!!     

   

Bike 4Peaks , Oostenrijk, 4 etappes, 274km , 9212hm

Deze ontbrak nog op het lijstje, dus vorige week richting Leogang samen met Bike buddy’s Renaat,Jos,Peter,Philip en Christophe.

Kort samengevat is dit zeker een aanrader!

Mede door het mooie weer hebben we echt genoten van deze zware 4-daagse.
Super georganiseerd door de mensen die ook de Transalp organiseren, 900 deelnemers verdeeld over 40 nationaliteiten en met namen als werelkdkampioen Sauser , Lakata, Platt en nog vele andere toppers aan de start weet je dat deze  meerdaagse zijn plaats verdiend heeft op de kalender.

Typisch aan de 4Peaks zijn de vele hoogtemeters op relatief korte afstanden maar ook de afdalingen zijn de moeite. Praktisch elke dag zit er één afdaling in op een downhill parcours , zelfs WK parcours , niet evident om daar met een strakke hardtail naar beneden te knallen.

Ook etappe 3 is een specialleke, net geen 2500 hoogtemeters op amper 45km en 4u 12m in het zadel!

Klimmen naar toppen met ronkende namen in het ski wereldje als Hahnenkamm,Wildkogelalm (met zijn 2117 meter het dak van deze wedstrijd) en Maikogel (klim op het gras van de skipiste waar er meer te voet naar boven moeten dan erop kunnen rijden) is zwaar maar het uitzicht met dit prachtige weer maakte alles goed en ik heb er echt met volle teugen van kunnen genieten.

Wat de rest van de bende betreft was Jos outstanding, enkel de eerste rit was hij iets te enthousiast  gestart waardoor ik hem in de laatste klim nog kon achterlaten maar de overige ritten heb ik hem enkel na de finish gezien,sterk gereden makker!

Ook Renaat en Peter waren nooit echt ver achter, alleen beseffen ze wel dat ze in de afdalingen vrij veel tijd verliezen, hieraan kan gewerkt worden mannen!

Voor zowel Philippe als Christophe was het de eerste keer dat ze een meerdaagse reden, en vooral Christophe heeft hier zijn MTB grenzen verlegd , met weinig ervaring zulke hoogtemeters en  technische afdalingen afknallen  is niet evident…Chapeau!!

Bedankt voor de fijne compagnie mannen, het was super om een weekske met jullie op te trekken…enkel mijnen teamie Pol Col had hier nog moeten bijzijn!

Einduitslag:

-1^ste Christophe Sauser , 11u18m

-2^de Kristian Hynek , 11u21m

-3^de Alban Lakata , 11u23m

-14^de Karl Platt, 12u10m

-14^de  Grand Master , Jos De Meyer , 16u02m

-24^ste Grand Master , Roggen Marc ,16u48m

-96^ste Master , Renaat Verbeke , 17u41m

-40^ste Grand Master , Peter Hendrickx , 17u59m

-175 ste Master , Philip Bruon , 19u41m

-202^de Master , Christophe van Verre, 20u45m

Bedankt Restaurant “Notre Blanche”

Deze week een leuk pakket ontvangen van onze vrienden Blanka & Jiri

Eigenaars van ons favoriete restaurant in het Waasland Schopping Center te Sint-Niklaas.
Check  out www.notreblanche.be  en hun facebookpagina https://www.facebook.com/NotreBlanche?fref=ts

Dikke mercie!!

SKS Bikemarathon Sundern-Hagen, 105km-2200hm

Stilaan ook een vaste waarde op ons programma..den beer van Sundern.
Prachtige bike omgeving op slechts 3 uurkes en een half rijden ( al hebben sommige onder ons er 5 uur over gedaan vanwege de vele files)

Renaat en mezelf waren vrijdagmorgen vroeg vertrokken dus geen last van de files waardoor we ’s middags nog een leuke parcoursverkenning van 42km in de zon hebben kunnen afwerken.

Spijtig genoeg sloeg ’s avonds zoals voorspelt het weer om en moesten we zaterdagmorgen  in de gietende regen richting startblok ( op zo’n 10km van het hotel)…mijn goesting was op dat moment al over.

Eens de 1600 bikers ( op 3 verschillende afstanden) weggeschoten werden en we aan de lange macadamklim uit het dorp konden beginnen viel het weer al bij al nog mee, en waren de offroad stukken net iets technischer dan andere jaren, wat dan weer in mijn voordeel is.

Het gevoel was goed, maar mijn wagonnetje aanpikken bij de Bram lukte niet, sterk gereden Bramati!!

Dan maar eigen tempo en ook de 2^de ronde geen echte petat gekregen , spijtig wel heel veel alleen gereden,ik denk dat door het slechte weer er  veel bikers na 1 ronde  zijn binnengereden.

Op amper 2 kilometer van de meet was plots de “Pat von Stapp” daar, ook een sterke rit gereden daar hij 2 boxen na mij moest starten, hij perste er nog een spurtje uit en smeet zich vol in de allerlaatste afdaling maar kon me niet losschudden dus dan maar broederlijk samen over de meet.

Vrij snel na ons kwamen de rest van de meegereisde bende één voor één binnen, dus allemaal goed gepresteerd, spijtig van Peter en Thijs die beide moesten opgeven na lekke banden.

Topper in ons gezelschap was uiteraard de Jeroen die vlotjes naar de 39^ste plaats knalde, sterke prestatie makker!

Uitslag:

39^ste : Jeroen Schroyen in 4u26m42s (La Pipe)

66^ste : Bram Enkels in 4u50m46s (La Pipe)

85^ste Marc Roggen in 5u06m00s (Flandria Bicycle Team)

86^ste Patrick van Stappen in 5u06m00s (RABC)

90^ste Kurt Vanhoyweghen in 5u07m57s (RABC)

95^ste Peter Hendrickx in 5u09m58s (RABC)

98^ste Jos de Meyer in 5u10m52s (RABC)

106^de Renaat Verbeke in 5u15m17s (RABC)

137^ste Philip Bruon in 5u39m37s (RABC)

140^ste Christophe van de Verre in 5u42m51s (Freebikers)

Bedankt voor de leuke compagnie makkers en voor diegene die meegaan naar de 4Peaks, succes met de voorbereiding!!

Bike Festival Gran Canaria 2014

Voor de 6^de keer het seizoen begonnen met de marathon in Gran Canaria.

De combinatie van een weekske trainen in een fantastiche omgeving  met een zomers klimaat in deze periode van het voorjaar blijft voor mij de beste  en vooral leukste voorbereiding.

De drijvende kracht achter de marathon op zaterdag is nog steeds Petra Wonish , een heel jaar is ze in de weer om deze organisatie klaar te krijgen en dit doet ze met hart en ziel.

10 jaar geleden verloor ze haar toen 13 jarige zoon Fabian, een talentvolle mountainbiker die gek was op onze mooie sport maar die overleed na een tragisch verkeersongeval toen hij op training was met zijn bike. Met de organisatie eert ze jaar na jaar haar zoon en geeft zo de bikers die van heel Europa af komen op deze uitdaging een goed georganiseerd  evenement met een familiaal karakter.

Spijtig genoeg heeft ook deze organisatie enorm te lijden onder de zware crisis in Spanje,met als gevolg dat ze het steeds moeilijker heeft om sponsorships rond te krijgen etc…

Gelukkig heeft Hotel Gloria Palace, het mooie hotel dat al jaren de thuisbasis is voor de rijders, een deel van de sponsoring overgenomen, minpuntje daaraan is dat de start en aankomst dan in het hotel moest gebeuren en er dus terug gegaan werd naar het UCI parcours van 2007.

Dit parcours kenden we nog en is niet zo mooi en technisch dan het traditionele parcours maar het blijft , met zijn 1800 hoogtemeters op “slechts “ 71 kilometers toch nen pittige duvel!

De voorbereiding was op sportief vlak perfect gelopen, de zachte winter en de vele duurtrainingen met de makkers van “den RABC” op zaterdag hadden ervoor gezorgd dat de benen sterk aanvoelden de laatste weken. Spijtig genoeg werd de voorbereiding plots onbelangrijk na het plotse , onverwachte overlijden van mijn schoonzus Jessie (ik  mis je zotte doos!!)  dus ik wist niet echt hoe het ging verlopen.

Kort samengevat verliep het best goed….na een chaotische start op de parking van het Gloria Palace Hotel snel mijn eigen ritme aangenomen en niet teveel geforceerd, mijn doel was om op de lange klim na +/-25 de gashendel open te draaien, zo gezegd zo gedaan…heel de klim op buitenblad met een kreunende Luc in het wiel vele plaatsen opgeschoven, spijtig genoeg moest ik in de afdalingen de Luc steeds laten rijden daar mijn voorvork volledig vast zat en geen millimeter comfort gaf ( ik dacht dat de vullingen uit mijn tanden rammelden)

Maar de Red Bullet liet me steeds terugkomen en op het lange vals plat stuktussen  km 50 en 60 heeft hij de zich volledig te pletter gereden om me op het podium te krijgen bij de oude rakkers

 ( waarvoor nen dikke mercie Lucske!!)

Na dit stuk volgde een wandelpassage tussen de rotsen naar boven en daar stond Bikeguide Danny , een Belg die ginds MTB tochten organiseert ( op een dag vind je de job van je leven!)  en die wist ons te zeggen dat we op de 20^ste plaats hingen ( by the way…bedankt voor de foto’s Danny).

Ik was daar best tevreden mee maar het bericht werkte bij de Luc als en rode vod op ne stier.

Hij zag in de verte voor ons een 5-tal bikers rijden dus hij draaide zich om en zei : KOMAAN MARC…we rijden naar de 15^de plaats!

Ik had daar wel zin in maar de manier waarop hij vertrok was te snel voor mij.

Ben dan op eigen tempo nog naar de 17^de plaats gereden en met een goed gevoel binnen gebold ( en als ik eerlijk moet zijn was ik ervan ovetuigd als je de 17^de algemeen binnenbold van 85 deelnemers  je zeker een podiumplaats hebt bij de 50-plussers).

Het was dan ook een koude douche om vast te stellen dat ik slechts 4^de Master was en dat de 3^de me op de allerlaatste klim nog voorbij gestoken heeft.

Maar nogmaals…de zon,de mooie omgeving, de aprés Race Party en de week vakantie met mijne schat Martine en vrienden Luc en Sven  is eigenlijk belangrijker dan het resultaat.

Tot slot nog dit: Sven reed op de 5^de plaats met nog een goede 15 kilometer te rijden toen de miserie begon…2 of 3 maal lek ik weet het niet juist meer maar een podium zat er normaal gezien zeker in voor onzen Beer met zijn dunne beentjes, dikke proficiat makker!

En nu…. Volgende week Sundern-Hagen, Duitsland , hopelijk met supercompensatiebenen van dit weekske

Uitslag: 71km / 1800hm / 85 deelnemers

1-Javier Ramos / 3u14m32s

12-Sven Standaert / 4u04m16s

15-Luc de Vylder / 4u05m32s

17-Marc Roggen / 4u07m57s

Copyright by www.Sportograf.com