Cape Pioneer Trek#Race with Soul#Zuid Afrika#7 etappes#530km-10.800hm

Ik weet het , mijn blog heb ik dit jaar wat verwaarloost!

Heb nochtans weer een mooi seizoen achter de rug met trainingsritten in de Vogezen , Mallorca en deelnames aan Black Forest Ultra ( Duitsland , 114km / 3025hm) en Dolomiti Superbike ( Italië , 118km / 3260hm) .Beide wedstrijden had ik +/- 10 jaar al gereden, parcoursen zijn onveranderd gebleven , beide organisaties zijn echt de moeite en de Dolomieten blijven een  indrukwekkend MTB gebied , zelfs na 5 deelnames aan verschillende wedstrijden in dit geweldig Unesco erfgoed .

Maar het hoofddoel van 2018 moest de “Momentum Health Cape Pioneer Trek by Biogen” ( wat een mondvol ) worden.

 Het was dit jaar de 10^de editie en de organisatie had de beste routes van alle afgelopen edities samengebundeld om van deze jubileum editie “the best of all” te maken.

Enige minpunt was dat ik deelnam bij de solorijders en de organisatie daar maar 1 klassement voorziet , dus geen aparte leeftijdscategorieën wat bij de duorijders wel het geval is. Voor een goed klassement moest ik dus niet naar hier komen.

Na 2 fijne dagen in Kaapstad waar ik de beentjes had losgereden met oa de beklimming van de Tafelberg en Signal Hill met de fantastische views over de stad en de baai was het tijd om de verplaatsing met de huurwagen naar de startplaats Mosselbaai aan te vatten.

Ook al was het de 3^de keer dat ik door dit land reed je blijf versteld staan van de pracht van de natuur , de bergen , de kustlijn , echt de max!

Mosselbaai was dus onze eerste kampplaats voor de eerste 3 nachten. Kampplaats was schitterend gelegen vlakbij de kustlijn , eén groot probleem was echter de verschrikkelijke wind. Dit was nog erger dan vorig jaar op Lanzarote , de deur van de wagen moest je met 2 handen opendoen en tegenhouden of ze waaide er los af denk ik!

Ondertussen had ik kennis gemaakt met nog enkele Belgische deelnemers en ook het weerzien met Master topper Eddy Felliers  was zeer aangenaam.

Proloog : Mosselbay-Mosselbay / 12km – 515hm

Eerste opdracht was de zeer korte , dus explosieve proloog .Niks voor mijnen dieselmotor maar het parcours maakte veel goed .Eerste deel was de klim met enkele  steile stukken naar de vuurtoren gevolgd via een prachtige maar soms zeer technische trail langs de kustlijn. Het laatste gedeelte bestond dan uit een snel gedeelte op de openbare weg en door de haven naar de finish.

Niks geforceerd op deze eerste dag en mijn 34m53s waren goed voor 69^ste plaats algemeen (van 145 deelnemers) en een 34^ste plaats bij de solorijders ( van 60 deelnemers) , halverwege het pak dus.

Rit 1 : Mosselbay-Mosselbay / 96km – 1835hm

Het echte werk kan beginnen met wat achteraf gezien de etappe is die me het meest zal bijblijven vanwege de wildlife die we te zien kregen. Je knalt daar op de mooiste trails van de wereld met toeschouwers als giraffen , zebra’s , apen , struisvogels , antilopen…

In Joberg2C enkele jaren terug hebben we af en toe ook wel wat dieren gezien maar dit overtrof alle verwachtingen.

Voorst zaten er enkele zeer mooie singletrails in deze etappe , spijtig genoeg maakte de zeer sterke wind deze zware etappe nog extra zwaarder en van samenwerking in de groep waar ik inzat was weinig sprake, vele bleven in de wielen hangen en ikzelf met nog een Zwitser die als Mixed duo Team reed deden we het meeste werk. It’s a dirty job but someone has to do it J

Na 5u15m zat de klus erop , goed voor een 27^ste plaats bij de solorijders.

Rit 2 : Mosselbay-George / 114km – 2025hm

Bey bey Mosselbaai , Hello George..

Tussen deze 2 steden lag de rit met de meeste hoogtemeters.
Gelukkig zat de wind vandaag meestal in het voordeel en de Zwitser van gisteren had er duidelijk zin in. De eerste 33km waren licht golvend en zonder om te kijken vloog hij over de trails , dikke chapeau voor zijn vrouwelijke teammate , ook al moest ze enkel in het wiel zitten , deze chick kon met de velo rijden! Na 33km begon het dus stevig op te lopen maar ook hier bepaalden de Zwitsers het tempo.

In totaal heb ik 73km met hen samen gereden maar dan had ik al enkele malen tijdens het klimmen een gat moeten laten dat ik dan , niet zonder risico ,  in de technische afdalingen terug dichtreed , het was nog veel te ver om zo aan de rekker te blijven hangen en ik voelde dat ik mijne motor aan het opblazen was. Eigen tempo vanaf daar dus , wat volgde was echt nog zwaar , telkens je dacht dat je boven was kwam er een bocht en de teleurstelling dat je er nog niet was. Ook de technische singletrack naar het einde toe vroeg alle concentratie wat niet altijd makkelijk is als je bijna 6 uur in het zadel zit.

Eindtijd rit 2 was 6u22m , terug goed voor een 27^ste plaats.

Rit 3 : Tijdrit George-George / 31km – 880hm

Lap , terug een korte tijdrit , deze keer met een dubbel gevoel namelijk dat die korte etappe niets voor mij is maar dit betekent wel een welgekomen rustdag in het kamp en de chill zone , beentjes omhoog , pintje erbij en wat socializen met de andere bikers.

De rit zelf was echter ook weer supermooi , veel single tracks , niet al te technisch dus het was knallen. Eerlijk gezegd ben ik iets te snel gestart wat ik op de steile lange klim halverwege het parcours cash moest betalen.
Na 1u54m was ik binnen , met een 35^ste plaats mijn slechtste uitslag maar zoals gezegd was de rest van de dag de max!

Ondertussen nog meegeven dat mijne makker Eddy Felliers de strijd heeft moeten stoppen na onnoemelijk veel pech , eerst een gebroken frame , dan een afgebroken derailleurpad en tot slot een wiel volledig naar de klote ( 4 spaken over). Van de 4 ritten hebben ze 2 ritten geen pech gehad en deze 2 hebben ze zonder moeite gewonnen bij de Masters , maar trop is teveel natuurlijk. Gelukkig kon hij nog met het vrouwtje er een vakantie van maken maar hij was duidelijk gekomen met als doel die Masters categorie als winnaars binnen te halen.

Rit 4 : George-Oudtshoorn / 115km – 1800hm

Langste rit vandaag met voor mij de mooiste klim van de week vrij snel na de start. De Montagu pas , een “loper” in een prachtig decor , echt genieten!

Eénmaal boven duik je de Karoo in en dat zie en voel je onmiddellijk , totaal andere natuur en de temperaturen gaan vlotjes naar de 30 graden en meer ( me happy J ).

Vandaag lang samen gereden met het Duitse duo dat 3^de staat in het Masterklassement  +50 , zeer toffe extravagante kerels , pure rock & roll.

Deze rit was wederom gene kattepis , vooral in de afdalingen was het  constant opletten op de zeer rotsachtige ondergrond bezaait met vele keien in alle formaten.
Daardoor moest het er is van komen , in de laatste lange afdaling richting finish met nog 9 km te gaan een leegloper. Binnenband steken zag ik niet zitten , bommetje erop , vinger op het gat en hopen dat de “melk” het gat dicht. Op het eerste zicht zag het er goed uit maar na een 5 tal km terug bijna op de velg dus 2^de bommetje erin.

Net niet genoeg om tot aan de finish te geraken , in de laatste bocht op het asfalt op amper 500 meter van de finish ging ik bijna onderuit , gelukkig was het binnen bollen op een grasveld zodat ik toch mijn velg wat kon sparen.

4u02m , goed voor een 29^ste plaats , toch tevreden en wederom genoten!

Rit 5 :  Oudtshoorn - Oudtshoorn/ 97km – 2600hm#Queenstage!

Koninginnenrit met aankomst boven op de 1.650m hoge Swartberg , hier keek ik al lang naar uit , vooral omdat deze klim ook iets is wat me moet liggen en volgens bikebuddy Renaat die hier al eerder was moet het uitzicht boven  magnifiek zijn.

Pech dat dan net op deze dag al heel de week regen voorspelt was en dat mochten we snel na de start al direct ondervinden. De eerste 70km viel het nog wel mee maar  hoe meer naar het einde toe en hoe dichter we bij de slotklim kwamen werd het echt koud en zeer slecht.

Hierdoor had ik maar één doel , vanaf de start van de slotklim de gas volledig open om zo te proberen het niet te koud te krijgen.

Gelukkig lag de klim me , niet te steil en op de power naar boven , ik raapte behoorlijk wat plaatsen op en niemand pikte aan, wat wel me echter wel verontruste was het zien hoe onderkoeld de bikers die reeds terug afdaalden na hun finish naar beneden kwamen. Gelukkig had ik droge warme kledij meegegeven met de wagen van de speaker die boven op de top stond. Op 2km van de top kwam een motorrijder van de organisatie naast me rijden en zeggen dat de wedstrijd stilgelegd zou worden vanwege -3 graden en felle windstoten boven. Hij raadde me aan om te keren maar ik wou perse de top halen al was het maar om mijn droge kledij te kunnen aantrekken voor de afdaling.

2 kilometer duurt verschrikkelijk lang als je onderkoeld bent en geen 20 meter ver kan zien van de mist en de regen maar we hebben het gehaald , niet evident trouwens om de kledij aan te trekken op een top waar je bijna afgeblazen wordt , dikke respect aan alle mensen van de organisatie die daar enkele uren(!) hebben doorgebracht , ik kon niet snel genoeg weg zijn uit dit Hellhole!

Ik had zoveel kledij aan dat de afdeling best meeviel voor mij ( jaren ervaring hé) en ik zag dat er na mij nog een 10-tal bikers aan het klimmen waren naar de top , daarachter had de organisatie de weg afgezet en wie daar aankwam moest gewoon zonder pardon terugdraaien.

De beelden achteraf aan het vuur in restaurant “Kobus se Gat” van de onderkoelde bikers zijn fenomenaal en later beseffen we dat deze etappe ons voor altijd zal bijblijven , dit zijn etappes where they seperate the boys from the men!

Rit 6 : Oudtshoorn - Oudtshoorn / 64km – 1150hm

Laatste etappe , keep the wheels on the ground , finish and party on!!

Plan was om terug samen met de Duitse vrienden te rijden maar ik voelde van in de start dat de koude van gisteren met veel energie was gaan lopen , ik geraakte maar niet in mijn ritme en het parcours was best nog zwaar en de 1150hm waren een hel , Survival modus dan maar , proberen te genieten van de trails en aftellen naar de finish.

Gelukkig was ik niet alleen , ook mijn Zuid Afrikaanse vriend Henry was niet meer in zijn goede doen waardoor we nog een deel samen hebben gereden en met slechts 1 minuutje verschil de eindmeet gehaald hebben waar we toch samen konden genieten van de aangeboden Cava.

Met een totaaltijd van 29u26m kwam ik uiteindelijk uit op een 29^ste plaats van 60 solorijders en een 62^ste plaats algemeen van 145. Met deze tijd was ik slechts 1 minuut trager dan mijn Duitse vrienden die op het eindpodium mochten plaatsnemen met een 3^de plaats bij de Masters +50. In duo had ik hier dus kunnen meestrijden voor het eindpodium en had ik 2x het podium gehaald als 3^de Master bij de daguitslagen.

Eindconclusie:

Cape Pioneer steekt erboven uit wat betreft de variëteit in de etappes en parcoursen , zeker een pluspunt , het is elke dag wel wat anders in een zeer mooi landschap. Voor een 7-daagse is een totaal van 530km echt niet veel maar het was echt zwaar!

Vrij technisch al vond ik sommige passages in de Cape Epic nog technischer.

Ben zeer blij dat ik de 3 grootste MTB evenementen in Zuid Afrika op mijn palmares heb staan maar ik blijf erbij , als ik moet kiezen steekt volgens mij de Joberg2C er nog steeds bovenuit. Dat zijn echt de mooiste trails op het SA continent , super georganiseerd voor een betaalbare prijs.

Bedankt Martineke Pralineke voor de steun en begrip#Loveyoutothemoonandback!!

Nu de riem eraf en plannen maken voor 2019

CU and thanks for following

Marc