woensdag 29 december 2010

Pimped my bikes…Ready for 2011.

Wat doet een biker om de saaie winterperiode door te komen….
Bezig blijven op den Tacx,afgewisseld met regelmatig een “snowbike” tocht…
De kalender voor 2011 samen stellen (maar das tot op vandaag nog nie helemaal rond)…
En last but not least…De bikes updaten zodat we volgend jaar weer volop kunnen genieten.

Na mijn bezoek aan “Bikemotion” in Utrecht heb ik even getwijfeld over de aankoop van een nief machien…maar na alles even rustig op een rijtje gezet te hebben heb ik besloten om nog één jaar met mijn geliefde Vantuyl te rijden.
Nieuwe Mavic SLR wielen erin,Formula R1 carbon remmetjes,nieuwe Sram XO schifters en een Ritchey SuperLogic stuur erop en hij is weer top!!













De “oude” SLR’s en schijfremmen zijn dan verhuist naar de Ridley “winterbike” en hier zit nu een nieuwe RockShox Reba voorvork in.


De Six13 wegfiets is nog volledig in orde…setje nieuwe banden op de Reynolds velgen en hopen dat we snel aan de lange duurtrainingen kunnen beginnen!



maandag 18 oktober 2010

Seizoensafsluiter Roc d’Azur






Alhoewel de goesting om serieus bezig te blijven al een tijdje weg was en ik snakte naar het einde van het seizoen was er toch nog een 5 daagse trip richting Fréjus (Zuid Frankrijk) gepland,goed voor 3 dagen bikefun op één van de grootste bike events ter wereld.






















Conclusie:
Super Evenement dat je eens moet gereden hebben,maar door de combinatie groot aantal deelnemers (meer dan 14000 op 3 dagen!!) op een zeer technisch parcours kan je hier best rijden met de mentaliteit van een grote toertocht ipv wedstrijd.
In de eerste klim sta je al aan te schuiven alsof je voor de Kennedytunnel in het volle spitsuur staat…in de technische afdalingen ben je meer bezig met wat de bikers voor jou doen dan dat je je eigen afdaling rijd en in de technische klimmen roep je je keel schor.
Daar tegenover staat een prachtig parcours,goede organisatie en een lekker zonnetje wat veel goed maakt uiteraard.
Ook de bijhorende randanimatie is van een nooit geziene proportie…Een Bike beurs die in België zijn gelijke niet kent,wereldtop BMX wedstijden…teveel om op te noemen!!

Uitslag marathon: 83Km / 2700 Hoogtemeters

Roggen Marc: 214de van 1500 deelnemers / 57 ste Master
De Vylder Luc: 249 ste / 70ste Master
Guido Janssens: 256ste / 74ste Master
Luc Stroo: 298ste / 93ste Master
Van Otten Wim: 443ste / 165 Master
Domen Koen: 506de / 200ste Master
Domen Rudy: 507ste / 201ste Master
Van der Cruyssen Mario: 824ste / 315de Master

zondag 3 oktober 2010

Brief Vlaamse Liga "Kom op tegen Kanker"

Beste Marc,

Op 9 september 2010 ontvingen we op onze bankrekening uw storting met als mededeling "BikeAid storting Iron Marc".
Langs deze weg willen we u voor uw schenking van harte bedanken.
Dankzij de inzet van mensen zoals u is de vlaamse liga tegen kanker,de organisatie achter de campagne Kom op tegen Kanker in staat om haar werkzaamheden verder te zetten en waar nodig en mogelijk uit te breiden.
We werken vooral aan projecten die psychosociale noden verhelpen.We organiseren elk jaar een vakantiekamp voor kinderen met kanker,we steunen de kinderkankercentra bij hun psychosociaal werk.Er is een sociaal fonds voor behoeftige patienten.We bouwen in elke provincie een netwerk van hulpverlening via vrijwilligers uit.We leren mensen om te gaan met kanker en zijn actief in de palliatieve zorg.
Nogmaals:Dit kan enkel via de ontbaatzuchtige steun van de vele donatuers en actievoerders,voor wie "willen helpen" een heel concrete betekenis heeft.

Met heel veel dank,mede namens alle medewerkers.

Leo Leys
Directeur

maandag 13 september 2010

5135 euro tvv Kom op tegen Kanker officieel overhandigd!

Gisteren was de rit door de Hollandse polder gepland als afsluiting van mijn BikeAid project.
Ik had veel positieve reacties gehad voor deze afsluiter maar toen de wekker afliep en ik mijne kop is buiten stak wist ik meteen dat de weergoden ons niet goed gezind waren....het was eigenlijk verschrikkelijk pokkeweer!!!
Dankzij de hulp van Danny & Dominique van DDM-Printing hadden we een deel van het marktplein ter onze beschikking maar tijdens het opzetten van de tent en het promomateriaal viel de regen met bakken uit de lucht.
Eigenlijk mag ik nog enorm blij zijn dat 22 "Die Hards" het str**tweer trotseerden en toch bereid waren om de 92km voor het goede doel mee te rijden...
Eenmaal vertrokken zat het tempo er direct goed in...de combinatie van de koude regen en het kleine peloton allemaal getrainde bikers zorgde ervoor dat we snel terug binnen zouden zijn (lees...een Leffeke konden gaan snoepen).
Na een 20-tal kilometers hield het zelfs op met regenen,de polder bleef er wel vettig bijliggen,met 3 lekke banden als gevolg maar dankzij broer Jhonny in de volgwagen waren ook deze problemen snel opgelost.
Terug op de markt van Stekene niets dan lachende gezichten en volgens mij niemand die spijt had van zijn beslissing om te starten.....Snel iedereen droge kleren aan en dan het belangrijkste voor mij van de dag...de overhandiging van de cheque aan Ronny Augustyns,de drijvende kracht achter BikeAid.be!!
Daar ik niet de beste man ben in speeches en ik het zeker niet emotioneel wou maken was het een korte maar welgemeende overhandiging en het is een moment dat ik meedraag in mijn hart omdat op enkele na (die hun welgemeende redenen hadden wegens andere prioriteiten) al mijn Bikebuddies aanwezig waren en dat was een zeer mooi moment.
Eindresultaat...5135 euro...volgens Ronny het hoogste bedrag van een éénmansaktie maar zo zie ik het niet want we hebben dit allemaal samen gedaan en daarvoor nogmaals mijn dank aan iedereen die dit project gesteund heeft!!






















dinsdag 20 juli 2010

Biked Trough Hell…als eerbetoon aan mijn zus!!

“Biked Trough Hell Survivor” is de tekst die staat op de felbegeerde finischer T-shirt van de Extreme Salzkammergut Trophy (211km/7000hm!!).
Hier een verslag van hoe zo’n dag eruitziet….
Zaterdagnacht 3 uur….de wekker loopt af maar eigenlijk was het niet echt nodig,slecht geslapen,warm,stress…
Wat ontbijten,aankleden,alles checken,niets vergeten en dan richting Bad Goisern.
4u40 ‘smorgens sta ik in het startvak met nog enkele belgen samen wordt er nog wat gepraat en iedereen heeft dezelfde voornemens…rustig proberen te starten,doseren want op het einde zullen we de krachten nodig hebben!!
Nog een dikke kus & knuffel met Damon en vrouwtje Martine (ook voor hen wordt het een lange dag!!!) en dan stipt om 5 uur worden de 485 gekken in gang geschoten.
Direct na de start beginnen we aan de eerste klim,een steile zware rakker met stukken tot 22%...ik zoek het goede klimritme en rij zoals voorzien soepel en op reserve naar boven.
Ben blij dat het eindelijk zover is..;de benen voelen goed aan,de moral is meer dan 100% en het is zeer warm dus dat geeft me ook extra vertrouwen…it’s now or never!!
Met dit goede gevoel rij ik vrij makkelijk door het prachtige parcours…op de technische stukken neem ik iets minder risico dan in andere marathons daar ik niet wil uitvallen door een valpartij maar toch neem ik in de meeste afdalingen behoorlijk wat plaatsen terug.
Halverwege kom ik door in 7u24 minuten..ik voel me nog steeds vrij goed maar toch is dit een eerste moment van twijfel…Halfweg verdomme..deze afstand nog is afleggen!!! Je kan er best niet te lang over nadenken en gewoon blijven trappen!
Gelukkig volgt nu een relatief makkelijker stuk,eerst nog een kleinere klim en dan een “vlak” stuk van 20km langs de Halstattersee…op de grote plateau maar toch proberen te recuperen en goed te eten en drinken is hier de boodschap.
Dan na bijna 160km is het zover….de beklimming van de Roβalm..10 kilometer lang met stukken tot 30%!!De scherprechter van de Salzkammergut!
Vanaf de eerste meters stappen bijna alle bikers af en stappen naar boven…ik kies om op het kleinste verzetje zover mogelijk te rijden,samen met een Nederlander fietsen we tegen 4km/uur de volledige asfaltklim tot aan het stuk waar je een alpenweide naar boven moet…ondertussen is het beginnen regenen en valt op dit stuk niet meer te fietsen…ik duw met veel moeite de fiets naar boven en krijg hier mijn eerste echte inzinking…het stappen kost me zoveel moeite en ik voel plots de kracht volledig uit mijn lijf gaan…Das een serieuze klop van den hamer!!
Na de alpenweide kom je terug op het asfalt waar de klim zich voortzet,dit is een stuk waar je in een gewone marathon terug op de fiets springt maar dit lukt nu echt niet meer…wederom twijfel…ga ik het halen…ik zit erdoor en boven op de top is het nog 50km!!
Alsof ze het aanvoelde belt op dat moment Martine op mijn gsm…ik zeg haar dat het niet zo goed met me gaat en ik begin te twijfelen of ik het ga halen (hiermee bedoel ik om binnen de 16 uur te finischen..uitrijden had ik sowieso gedaan want ik was hier met een missie en opgeven was geen optie,maar als je er langer dan 16 uur over doet sta je niet in den uitslag en ook dat wou ik niet meemaken).
Na wat peptalk van ons Martinneke (Love you schatteke!!) besluit ik van me effe aan de kant neer te zetten,ik neem het zoveelste gelleke uit mijn zak en slik de vettige pap binnen….dat was tegen de zin van de maag blijkbaar want 10 seconden later komt alles er terug uit…miljaarde wat voel ik me slecht…wederom twijfel…als ik niet kan eten ga ik er helemaal niet geraken!!!
Op dat moment komen 2 belgen gepasseerd waar ik al een hele dag bij in de buurt heb gereden en één van hen geeft me de raad om veel water drinken,ik volg deze goede raad op stap terug op de fiets en zet mijn tocht verder.
Ondertussen zetten ze de hemelsluizen helemaal open en dat juist als we op weg zijn naar het hoogste punt van het parcours (+/1500m hoogte).
Van de tropische warmte ‘s morgens waarbij bij elke trap het zweet van je kop liep naar hagelbollen en verschrikkelijk koude regen in enkele uren…
Diegene die me kennen weten dat dan voor mij de echte hel begint…ik kan namelijk niet tegen de koude!
De afdaling van de Roβalm ga ik voluit naar beneden omdat ik zo snel mogelijk in het dal wil zijn maar ik bibber bijna van de fiets en het wordt super technisch door het vele water en plots zie je vele bikers tegen de grond gaan of naar beneden rijden met de remmen volledig dicht.
Eenmaal beneden kom ik raar maar waar terug in het goede ritme,kan ik voorzichtig terug wat gellekes nemen en door de regen krijg ik veel meer zuurstof binnen…ik kom er volledig bovenop en haal zelfs terug bikers in die het veel moeilijker hebben.
Nog 30 kilometer en ik heb nog 4 uur de tijd..nog één zware beklimming…het moet lukken,het enige probleem is dat ik het steeds koud heb en ook dat gaat met veel energie lopen,en het wordt alsmaar technischer (wat niet simpel is als je al 12 uur bezig bent is je reactie niet meer wat het moet zijn..).
Die laatste klim gaat nog vrij behoorlijk en vanaf dan was ik zeker van mijn stuk…geen risico’s meer…binnen rijden verdomme!!
Na 15 uur 15 minuten en 42 seconden bolt Iron Marc over de finischlijn en zet zijn naam in de “Salzkammer Hall of Fame”.
Paul is de eerste die me zeer emotioneel in de armen valt..hij is blijkbaar trots op zijne teammate..dan volgen Damon & Martine…iedereen heeft het moeilijk en de tranen vloeien…
Ook Luc,Tom,Johan & Steven hebben het rotweer getrotseerd en lange uren blijven wachten…bedankt mannen voor de Support…It mean a lot!!!
De eerste minuten na de aankomst blijf ik nog recht door de adrenaline denk ik…dan volgt de totale inzinking!!
Met veel moeite en kompleet onderkoeld geraak ik nog aan de Rode Kruis tent…
Anderhalf uur…2 baxters…1 dokter..3 verpleegters…Luc…Damon& Martine heeft het gekost om me een beetje op te lappen en mijn lichaamstemperatuur terug op peil te brengen…Na meer dan 20 jaar duursport kan ik zeggen dat ik hier echt alles uit mijn lijf gehaald heb dat erin zat…nog nooit heb ik me na een inspanning zo slecht gevoeld…maar ik was hier met een missie…anderhalf uur later voelde ik me al iets beter…de zus heeft haar nooit meer beter gevoeld!!!!!!!!
Nogmaals bedankt aan iedereen…het BikeAid project is geslaagd…5000 euro tvv “Kom op tegen Kanker”….het project zal afgerond worden met de officiële overhandiging op 12 september,maar later daarover meer….Nu eerste vakantie…Riva del Garda here we come!!!!

PS:Van de 485 starters zijn er slechts 257 gefinisht…mijn eindtijd was goed voor een 177ste plaats..en een 53 plaats bij de Masters.

woensdag 7 juli 2010

Nog 10 dagen...

Nu begint het echt te korten...nog 1 zwaar trainingsweekend gepland,morgen laatste trainingsrit in de Ardennen,zaterdag & zondag nog is alles uit de kast en dan rusten...carboloaden..en woensdagmorgen vertrek richting Bad Goisern (Oostenrijk).
De weersvoorspellingen zijn schitterend...hopelijk zitten ze er boenk op en gaat het inderdaad warm worden...das mijn weer!!
Mentaal zit het ook Ok...de benen voelen al een tijdje zeer goed aan en ik heb er echt zin in!!
Mijn BikeAid project geeft me uiteraard ook een extra boost om dit avontuur tot een goed einde te brengen...ik heb op dit moment 4580 euro bijeengehaald tvv "Kom op tegen Kanker" en Wimmeke van Otten heeft me belooft dat hij dit bedrag via sponsoring mooi gaat afronden...maw de kaap van de 5000 euro is gehaald!!!!!!!
Bedankt aan iedereen voor de steun...en nu is het aan mij hé....
Ik hou jullie op de hoogte

maandag 28 juni 2010

BikeAid in Action











C’est bon pour le moral !!

Afgelopen weekend stond de SpessartBikemarathon in het duitse Frammersbach op het programma.(117km/3100hm).
Van de partij waren dit jaar Pol Col en ikke voor Flandria Bicycle Team (alhoewel ik in BikeAid.be tenue gereden heb…kwestie van het mentale ook stilaan op punt te zetten wat de Salzkammer betreft.
De Schroyen Brothers,Jef & Wim Stijnen voor La Pipe…Wim “the need for speed” ook voor BikeAid.be,Luc “the Red Bullet” van de Muddie Buddy’s en Guyke voor Wynergy.
Tevens was Gunnar ook afgezakt om de “korte” afstand op zijn palmares te schrijven.
Daar vorig jaar de sfeer van deze marathon zo super was konden we ook rekenen op onze vrouwelijke supportersclan die massaal meegereisd was.
Zaterdag toerke en de benen verkent (+/-40km) en 2x de Grabig beklommen…dit is de steilste helling in het parcours,een echte kuitenbijter waar ik vorig jaar een serieuze patat kreeg die ik niet meer te boven gekomen ben.
Zondagmorgen 8u was het dan zover,luid aangemoedigd door het massaal aanwezige publiek knallen de 250 deelnemers uit het startvak.
Ik had me voorgenomen om me in het wiel van mijne Epic teammate Pol te zetten…maar die ging er zo hard vandoor dat ik enorm moest bijten om bij te blijven.
Lieven,Jeroen & Guyke zaten ook vlakbij maar Pol bleef maar doortrekken waardoor ik na een kleine 10km besloot om mijn eigen tempo te rijden en de rol te lossen…de andere 3 sprongen van achter mij één voor één weg richting Paul zodat ik enkel met Luc overbleef en ik in 5de positie reed van onze groep.
Ik was mijn editie van vorig jaar zeker nog niet vergete en wist dat de 2de ronde (na +/-60km) de koers echt begint en ik was van plan om dan geleidelijk aan de gas open te draaien.
Na ne km of 30 ben ik terug tot bij Jeroen gekomen en die beet zich terug vast in mijn wiel,door een trainingsachterstand is hij iets minder dit jaar maar ik heb verdorie mijn handen vol gehad om hem eraf te krijgen wat uiteindelijk pas gelukt is na 100km!!
Iets na de eerste beklimming van de Grabig kreeg ik ook Guyke terug te pakken en het was duidelijk dat het bij hem over was…hij zou iets later uit de wedstrijd stappen.
En op de lange macadamklim richting stuwmeer pakte ik ook de Lieven terug,toch sterk van hem,met slechts enkele trainingen in de benen vanwege volop in de verbouwingen laat hij hier toch effe zien wat een klasbak hij is.(Merciekes ook voor het PowerBar gelleke maat…ik zat door mijne voorraad heen en was er nie gerust in).
Paul had ondertussen ook den Duits met den hamer tegengekomen heb ik achteraf vernomen maar hij had zo een mooi gat geslagen dat hij “rustig” kon binnenbollen…Sterk gereden man…Klasse!!
10 minuten na hem zat mijne marathon er ook op…17 minuten sneller dan vorig jaar (in dezelfde omstandigheden)…das goed voor het vertrouwen…ik heb ervan genoten!!
Minder goed nieuws van de 2 Wimmen…Van Otten had iets teveel speed deze keer en belande in het decor,dit samen met enorme pijn in de rug heeft hem tot opgave gedwongen,alsook Wim Stijnen zag het na een 85km niet meer zitten en gooide de handdoek.
Jef & Luc hadden hun wedstrijd goed ingedeeld en haalde in een knappe tijd ook hun eeuwige roem binnen.

Paul:5u35m
Marc:5u45m
Jeroen:5u49m
Lieven:5u52m
Jef:5u59m
Luc:6u18m

Gunnar 4u15m (64km)




maandag 17 mei 2010

60 days till Salzkammer Extreme

Na ons Zuid-Afrikaans avontuur kon ik nog een week of 3 genieten van een ongelooflijke supercompensatie…Echt plezant als je in de boter trapt..maar daarna was de piek duidelijk over en was rust echt wel nodig.
Ook mentaal was het even op…de zware voorbereiding in de winterperiode + de situatie met de zus heeft veel energie gekost en dit moet ik nu effe bekopen vrees ik.
De week rust heb ik ondertussen achter de rug maar er zullen nog een paar dagen extra bijkomen want ik zit momenteel met een griepke…dus da wordt nog even uitzweten en dan beginnen we eraan.
Vanaf dan wordt het alles voor mijn “Salzkammer Extreme tvv BikeAid.be” .
Op dit moment heb ik +/-2400 euro bijeengehaald waarvoor ik alvast iedereen wil bedanken voor jullie steun….Hopelijk kan ik tegen Juli dit bedrag nog verhogen!!
Anderzijds geeft dit ook wel wat extra druk..dit project moet lukken en ik zal er dus alles voor doen om in Bad Goisern over de finishlijn te bollen.
De voorbereiding zal erin bestaan om veel en vooral lange trainingen te rijden maar wel allemaal relatief rustig…Voor een marathon van 15 uur fietsen zal de uithouding zeer belangrijk zijn en zal de snelheid van iets minder belang zijn.
60 dagen…het lijkt nog ver weg maar anderzijds zal het er snel zijn…eind juni rij ik nog de Spessart marathon in het Duitse Frammersbach maar die zie ik ook enkel als voorbereiding op de Salzkammer…daar moet het tenslotte gebeuren!!


woensdag 7 april 2010

Verslag ABSA Cape-Epic 2010

















Stage1 :Diemersfontein-Ceres.117km/2190 Hm.

4 uur s’morgens uit onze nest…Pol zijn commentaar… »Is da na een uur om op te staan om te gaan fietse !!).
Maar we hadden er zo lang naar uitgekeken dus da moesten we er dan maar bijnemen.
Eenmaal in Diemersfontein alles nog is checken,bagage afgeven en zo vroeg mogelijk naar het startblok om toch een beetje vooraan te kunne starten.
One minute to go….30 seconds to go…10 seconds to go…5…4…3…2…1 BANG!!
En wijle weg…We wisten dat de eerste rit mee één van de zwaartste was maar toch lag het tempo van in de start zeer hoog.Paul zat direct in het goede tempo en ik moest af en toe serieus op de tanden bijten om het wiel te houden.
Zelfs op de stukken die ik normaal gezien voor mijn rekening neem (de snelle vlakke of vals platte stukken waar ik dan volle bak op doortrek) moest ik nu aan mijne teammate overlaten omdat hij zo sterk was.
Een zeer steile klim gevolgd door een asfalt stuk gaf ons een idee van wat we hier de komende 8 dagen zullen mogen verwachten qua parcours maar ook qua schitterend landschap!
Tussen bevoorrading 2 & 3 waren we volledig omringt door de bergen met geen enkel dorp in de nabijheid…de zware,technische afdaling naar de vallei was ook al een waarschuwing voor wat ze hier allemaal in petto hebben…en als toemaatje op de eerste dag had Dr.Evil
(de gevreesde parcoursbouwer van de Epic) nog een verassing in petto…7km over een oude,dichtbegroeide spoorweglijn,ik dacht da mijne rug en m’n kont al wat hadden meegemaakt maar dit was er echt wel over!
Na 6u21m was de klus geklaard,goed voor een 78ste plaats,met 20 minuten voorsprong op de vrienden van Winergy 1 en een uur voor P&P van VBS goescapeepic.
















Stage 2: Ceres-Ceres.90km/1625 Hm.

Single-Track Day…met maar liefst 60 van de 90 km single tracks is dit één van de mooiste etappes maar ook één van de warmste.
Op papier leek dit een gemakkelijke etappe maar het viel zwaarder uit dan gisteren…de klimmen waren op de limiet van rijden of afstappen en de downhils waren zeer technisch en vermoeiend.Paul was wederom supersterk en ik heb me kompleet choco moeten rijden om bij te blijven.
Als dan op 15km voor de streep Guyke & Gunther tot bij ons knalden was het helemaal klaar…koers in de koers en op 3 km van de streep ging mijn licht kompleet uit en ben ik zwalpend over de finisch gebold…als da maar goe komt morgen!!
5u47m in het zadel,2 minuutjes achter G&G,goed voor een 75ste plaats.



















Stage 3:Ceres-Ceres 115km/2280 Hm.

Weeral een zware rit…na de gekende start in het losse zand van Ceres begonnen we direkt aan enkele zware singletrack climbs..maar de hoofdbrok kwam na 30km,de 20km lange klim naar de top van de Matroosberg op 1650m hoogte.
Daarna weer enkele technische afdalingen en een laatste steile beklimming (met enkele wandelpassages).
De laatste 15km waren binneknallen op de grote plateau…althans voor de tubeless rijders met veel “melk” in de banden want op dit stuk zijn sommige teams wel 4x lek gereden!
6u16m on the bike goed voor een 66ste plaats (beste uitslag!!).






































Stage 4: Ceres-Worcester 86km/1640hm

Vandaag voor de laatste keer de lastige start in het losse zand van Ceres…en daarna 7km downhill op den asfalt,met heel het peleton tegen 70km per uur naar beneden…lekker kicken!!
Eenmaal op offroad paden voel ik direct dat het gevoel veel beter is dan de eerste 3 dagen…I’m back!!!
Dit is dan ook dan ook te horen in de “quotes of the day”..
Paul: alles OK Mac?
Ikke: Better than ever!!

Enkele kilometers later na een technische afdaling
Paul: Ca Va Marc?
Ikke: Right on your tail Maverick.
Op de vlakkere stukken kan ik stilaan ook mijn Cancellarakes opvoeren dus het “Dreamteam” is op volle gas!
Een kilometer of 20 voor de meet zie ik plots de felblauwe tenue’s van Nicolas Vermeulen en Kevin Hoovels,deze Belgische toppers reden de vorige dagen rond de top 10 maar door ziekte van Kevin stonden ze serieus geparkeerd vandaag..dit zorgde ervoor dat onze Flandriatrein vandaag als eerste Belgische team binnebolde na 4u56m.
Kort gevolgd door Guy & Gunther die weeral moesten afrekenen met een lekke band.

































Stage 5: Tijdrit Worcester 27km/860hm

Bibber,bibber,beef
Dit is niet echt mijn ding…veel te kort voor mijnen dieselmotor.
Al van den avond ervoor had ik aan de Polle gevraagd om niet te snel te starten….
Maar wa peist ge…hij voelde zich als nen echte prof op dat startpodium..
Tuuuut..tut..tut..tut..tut..Tuuuut en team 336 was weg voor een helse rit.
Na welgeteld 2,4km hadden we het team ingehaald dat 1 minuut voor ons gestart was!!
Er was geen houden aan mijne teammate…maar na enkele kilometers kwam ikzelf ook in het goede ritme en konden we samen doortrekken op het prachtige MTB parcours.
Na 1u30 zat de klus erop,2de belgen,goed voor een 72ste plaats,Pat&Peter hadden 7 minuten meer nodig maar hielden ook vandaag een goed gevoel over aan de rit,en Lieven & de Krikke bewezen vandaag dat ze goed opgebpuwd hadden en dat er vanaf nu ook met hun rekening moest gehouden worden.
































Stage 6: Worcester –Oak Valley 123km/2240hm

Vandaag de “Koninginnenrit”.
Met een vrij vlakke aanloop zat ik direct in het goede ritme en voelde ik dat het met de dag beter werd in de beentjes…Paul daarentegen begon stilaan zijn inspanningen van de vorige dagen te voelen en wou gewoon onze voorsprong op Guy&Gunther verdedigen maar ik had een ander plan!!...de zwaarste en langste etappe wou ik zeker op onze naam schrijven.
G&G bleven lang mee in de running maar het was duidelijk dat bij Gunther toch ook wel stilaan het vet van de soep was en een kilometer of 40 van de meet zijn we er definitief van kunne wegrijden…Paul heeft nu moeten bijten maar ieder op zijnen toer is een mooie deal denk ik dan.
6u07m hadden we nodig om de koninginnenrit op onze naam te zetten wederom goed voor een 66ste plaats (beste uitslag),G&G kwamen 11minuten later binnen en Lieven & Krikke verbaasden ons wederom door slechts 5 minuten na G&G binnen te knallen.
Eén serieus minpunt vandaag was dat we na de aankomst de Jef zagen in casual outfit.
Bleek dat hij net voor de start van zijne sus gedraaid was met een veel te lage suikerspiegel en op aanraden van de dokter niet gestart was vandaag (teammate Luc heeft de rit dan alleen afgelegd maar het team wordt dan uit de uitslag geschrapt)….een zeer spijtig voorval vermits we allen hadden gehoopt om de aankomst in Lourensford te halen.

Six down…Two to go!!




































Stage 7: Oak Valley-Oak Valley 99km/2160hm

Laatste echte zware etappe vandaag,spijtig genoeg zit Polle sinds vannacht met de platte kak dus er was enorm veel peptalk nodig om hem op dreef te houden.
Ik daarentegen voelde me met den dag beter worden en vandaag kon ik echt een paar “Cancellarakes” uit de benen schudden waardoor we goed opschoven in de daguitslag.Het laatste stuk waren één van de mooiste singletracks die ik ooit gereden heb…Mountainbiken op zijn best!!
Na 5u47m was de klus geklaard maar we vielen bijna achterover als bleek dat Lieven & de Krikke er slecht 1 minuut langer hadden over gedaan…De Krikke haalde hiermee vlotjes de titel “Revelatie van het jaar “binnen…Knappe prestatie Wynergy 2 !!!!
De Jef had vandaag de rit terug mogen hervatten en had na zijne rustdag een goed gevoel in de benen en dat zorgde voor nog een “Quote van de dag”
“Mijnen diesel komt op gang maar mijn chappement is kapot”….(Zijn poep was namelijk helemaal kapot gereden)

Stage 8: Oak Valley-Lourensford 65km/1640hm

Straight to the finish!!
Maar opletten want Dr.Evil had nog wel wat in petto…eerste 30 kilometers bijna constant in stijgende lijn en daarna een afdaling waar het zelfs verboden was om het te proberen…afstappen was hier verplicht!!
Net toen we op het mooiste stuk kwamen was er een strook van 7kilometer waar de koers geneutraliseerd was vanwege beschermd natuurgebied…deze strook kwam net op het goede moment want Pol Col was door de diaree nu wel alle krachten kwijt.
Net op het moment dat de gas terug open mocht gebeurde datgene waar Team 336 al de hele week van gespaard was gebleven…Polle reed lek.
Hier werd direct duidelijk dat dit onze sterkste kant niet is…vermits beide doelstellingen (eerste eindigen van “The Antwerp Five” en Top 100 plaats) niet meer in gevaar kwamen was het toch stressen…zeker als Polleke iets te hevig zijn bommeke er wou aftrekken en los suppape en al eruit trok.
Gelukkig lukte de 2de poging wel en konden we net aan het bord “5km to Finish” terug op weg…deze laatste 5km’s waren genieten op de grote plateau en voor we het goed en wel beseften hoorden we “Mike Mike” al door de boxen…Put your hands together for Flandria Bicycle Team,all the way from Belgium.
Met kippevel en een brok in de keel over de finish op z’n Contadors (met het pistollero gebaar).
Effe bekomen van de emoties en daarna verbroederen met de andere bikers en de overgekomen vrouwtjes…die al klaarstonden met de champagne!!

Bedankt Paul,het was wederom schitterend om samen met jou deze prestatie neer te zetten!! Je was supersterk!
Ook aan Pat,Peter,Luc,Jef,Lieven,Krikke,Guy&Gunther een dikke proficiat voor de prestatie en voor de toffe sfeer de ganse week!!
Krikke…bedankt voor onze lachspieren zo op peil te houden en nogmaals proficiat met de titel “Revelatie van de Cape-Epic”.

Eindstand:
1ste Karl Platt-Stefan Sahm 29u47m
2de Christoph Sauser-Burry Stander 29u57m
16de .Nicolas Vermeulen-Kevin Hoovels 32u30m
89ste Marc Roggen-Paul Andries 40u44m
115de Gunther Vandenhende-Guy de Vleeschouwer 41u46m
160ste Lieven Schroyen-Kris Vandevelde 44u08m
205de Pat van Stappen-Peter Hendrickx 46u15m
Luc Janssen-Jef van den Eeden 50u01m
445ste Ulendo Roode-Jacques Marcel Coetzer 62u51m
Van de 600 gestarte teams !

Conclusie :
Cape-Epic is 8 dagen mountainbiken met een grote M !
De organisatie is perfect en alles is tot in de puntjes geregeld,het parcours is zeer technisch,veeleisend,zowel voor mens als materiaal en de natuur is adembenemend.De voorbereiding was door de strenge winter een hel maar eenmaal aan de start in Diemersfontein weet je dat het de moeite waard was en is het genieten (en afzien!!) tegelijkertijd.

Na Transalp,CrocodileTrophy & Cape-Epic zal de uitdaging pas kompleet zijn na het behalen van “The Big Four”
TransRockies Canada here we come!!

Thanx for the support van het thuisfront…en de steun van mijn allerliefste Martinneke & Damon voor het mee mogelijk maken om mijn "maffe" doelen te realiseren!!

PS: Da hebbe we goe gedaan hé zus!!


zaterdag 20 maart 2010

Bags are packed...Ready to Go!!!

Eindelijk...laatste avond voor de start,alles staat klaar.De afgelopen dagen nog enkele mooie trainingskilopmeters gedaan langs de kustweg.Vandaag nummer afgehaald (Keep an eye on Team 336!!) vanavond nog wat calorieen opdoen,morgevroeg om half 5 uit de nest en dan...
Time to Fly!!!
Polle en mezelf hebben er zin in...alles is goed verlopen en in de kop zit het goed...hopelijk in de benen ook want het zal nodig zijn.
De organisatie is hier perfect tot in de puntjes en het moet gezegd...hier rondlopen tussen Hermida,Sauser,Platt en andere wereldtoppers is ook wel cool!
Ik vrees dat de verslagen op den blog niet zo makkelijk zullen volgen nu want met 1200 rijders hebben we ons aan strikte regels en uurschema's te houden maar ik doe mijn best....anders horen jullie het wel in Lourensford...

CU...Grtjs van Kojak (elke gram telt hé)

woensdag 17 maart 2010

Teammate Polle is in Town!!

Paul en de rest van de bende zijn vandaag goed en wel gearriveerd...fietsen in elkaar gezet en morgen trekken we er allemaal samen op uit.

ikzelf heb vanmorgen nog een klein 40kmkes rond gebold in de prachtige omgeving....

dinsdag 16 maart 2010

Op verkenning in Kaapstad








Vandaag voor de eerste keer met de fiets de omgeving verkent.
Eerst langs “Bowmans Cycle Shop”voor een klein probleemke met de voorvork op te lossen (bike in een koffer is altijd wel iets!!).
Ineens maar al wat voorraad “gellekes” en “bommekes” opgeslagen en daarna richting Waterfront…the place to be voor de toeristen en het moet gezegd het is er schitterend!
Pastake op een terraske en kort na de middag de klim naar de Tafelberg.
Althans dat was de bedoeling maar na een klein uurtje klimmen (reeds voorbij het kabelstation) was de weg volledig afgesloten vanwege gevaar voor vallende rotblokken.
Dan maar terug gekeerd en de lange maar niet zo steile klim naar Signalhill gedaan waar je een prachtig uitzicht hebt op de baai en het nieuwe,gigantische nog volledig in opbouw zijnde voetbalstadium voor het WK deze zomer.
Eerste vaststelling,de beentjes deden het niet slecht voor de eerste keer na een vermoeide reis,de omgeving is weeral indrukwekkend maar de zon brand verschrikkelijk (ik heb heel de middag met mouwstukken gerede omdat mijn armen na 2uur biken al vuurrood zagen) en als de wind zo blijft waaien hoop ik dat we hem veel in de rug gaan hebben!
Morgen komt de Polle en de rest van de bende aan..looking forward to that!!
I'll keep you posted....

vrijdag 12 maart 2010

Ready to kick off the season!

Fietske ingepakt...Ready to take off richting Zuid-Afrika.
Heb nog nooit zo afgeteld om te vertrekken naar een marathon,maar nu verlang ik echt naar het zonneke!!
Ondanks het weer,en het zware afscheid van de zus toch een goede 5500km in de beentjes dus aan de training kan het niet liggen denk ik...en ik heb er ieder geval veel zin in om er een goei lap op te geven.
Cape-Epic staat bekent voor "Epic in every way".
Zeer zwaar,technisch veeleisend,verdomd lange etappes...maar in een prachtig,uniek natuurgebied en met een perfecte organisatie waar alles in de puntjes geregeld is.
600 teams,1200 rijders uit 45!! verschillende landen staan aan de start van de 8-daagse marathon,722km genieten en afzien tegelijk.
Met 5 bevriende teams staan we aan de start in Cape-Town,and lets face it...dit geeft ook nog een extra competitie onderling met zich mee....ik wens in ieder geval al mijn Epic Buddies veel succes en een veilig,spannend avontuur....Enjoy the Magical Untamed MTB Race!!!!




I'll keep you posted als de mogelijkheid zich voordoet....CU in SA

Greetz...Iron Marc