De combinatie goed georganiseerde marathon in een prachtig
decor onder een stralende zon en de mogelijkheid om er dan een weekske
doorgedreven training aan te breien zorgde ervoor dat ik reeds voor de 5de keer
aan de start stond in Maspalomas.
Opvallend veel belgen dit jaar waaronder kleppers als
Nicolas Vermeulen,Kris Hertsens,Raf de Bakker (altijd tof deze “Aussie mates”
nog eens terug te zien!).
De dagen voor de marathon had ik al een goed gevoel in de
benen en na mijn niet al te beste prestatie hier vorig jaar wou ik vandaag eens
lekker knallen.
Van in de start de ketting strak en mijn plaatsje handhaven
in de kopgroep tot aan de scherpe bocht naar links waar de steile klim naar het
stuwmeer begint,vanaf daar eigen tempo en “gazze geve”…
Zeer lange tijd reed ik niet ver achter teamie Paul en de “Pepe”
van de Reevax dus ik wist dat ik goed in het ritme zat.
Ook Luc “Red Bullet” was goed mee gestart en hing de eerste
30km trouw in mijn wiel,in de afdalingen wou hij zijne nieuwe Scott 29’er
blijkbaar eens testen want hij smeet zich telkens (met enig risico op
platrijden) vol naar beneden.
Op het steile offroad stuk net voor Fataga moet hij de rol
lossen maar hij reed wel een knappe tijd!
Na Fataga komen de technische stukken eraan en wat was ik
onder de indruk van mijne Niner Air 9 Carbon..zo vlot overal over en nooit het
gevoel dat ik de controle kwijt was!
Andere jaren was het met de 26’er dikwijls met de billen
dicht en hopen dat ik heelhuids beneden kwam (er zat zelfs één afdaling in waar
ik telkens afstapte) en nu lekker “smooth” en snel over de rotsen…Voor diegene
die nog moesten denken dat 29’ers een hype is…
NO WAY!!
Ondertussen waren we Sven Standaert gepasseerd,3 lekke
banden waren wat teveel van het goede en zeker als je maar 2 binnenbanden
bijhebt.
Het beroemde draagstuk langs de pijplijn omhoog was weer
verschrikkelijk afzien,dan zo snel mogelijk weer in het ritme en afdalen
richting finisch…De laatste 20km hadden Paul en ik de dagen ervoor al eens
verkent,vals plat naar beneden naast een rivierbedding met een 3-tal venijnige
knikjes in..we wisten dat je hier nog “fris” moest zitten en op dit stuk je
laatste cartouche moest kunnen afschieten…wat ook lukte waardoor ik nog enkele
plaatsen kon opschuiven.
Na 4u 30m zat de mooie maar zware rit erop,goed voor een 31ste
plaats overall van 150 deelnemers en 7ste Master…Veel beter dan vorig jaar dus
den deze zeer content!!
Paul was weer top,22ste overall en eindigde met
een 4de plaats bij de Masters net naast het podium.
Luc was goed voor een 42ste plaats overall en 10de
Master.
Sven heeft na al zijn ellende onderweg de marathon toch
uitgereden,knap gedaan en hopelijk volgende keer meer geluk Sven!
En zoals gezegd de rest van de week nog een 520 “dikke
banden kilometers” en behoorlijk wat hoogtemeters getraind dus het was weeral
de moeite…HOP naar den SKS marathon binnen 4 weken!!!
Tot dan…...
PS:Klikken op foto's voor groot formaat.
