Deze rit staat bekent als één van de zwaarste,zoniet de zwaarste van de Trophy,vandaar dat ik heb besloten om deze op mijn eigen tempo te rijden en niet mee te gaan met de groep van de vorige 2 dagen.
Na 12km beginnen we aan de “Powerline Track”…35km zeer steil klimmen en dalen,zeer technisch..dit is mountainbiken op z’n top!!
Vele lekke banden (sommige rijders 4à5 keer),valpartijen (eerste sleutelbeenbreuk is een feit).
Hier voel ik me in mijn sas en in de downhills ga ik dan ook vol gas…Na de aankomst zijn er enkele bikers die het “supercrazy” vonden hoe ik naar beneden knalde…maar tis zo plezant hé!!
Na bevoorrading 2 (70km) krijg ik een dipje en kom ik alleen te zitten..dit zijn de typische foto’s die je op het net vind…oneindig lange stukken rechtdoor…valsplat omhoog of omlaag..een brandende zon…maar wat een pracht van een natuur,dit gaat me nog lang bijblijven.Vanwege het dipje prop ik me weer vol met één van die verdomde “gellekes”,klets ne Red Bull achterover en jawel…ik kom weer terug in het goeie ritme.
Net op dat moment komt O-Grady met Naomi Hansen en Eric Vanderaerden aansluiten.
Darren O-Grady,wat een prachtkerel!!!40km tot aan de finish rijdt hij aan kop aan een waanzinnig tempo,af en toe kijkt hij even of zijn ploegmaat Naomi nog in het wiel zit,maar geen enkele keer vraagt hij steun aan Eric of mij…integendeel,als we na 6u04m. met ons vieren binnenrijden deelt hij schouderklopjes uit en vraagt hij aan zijn vrouw om een foto te nemen met zijn mates.
Uitslag: 33ste plaats…waardoor ik opschuif naar 31ste plaats in algemeen klassement.
Nog steeds 4de Master 2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten